معنای هدف این است : تنزل دادن امور به سطح وسایلی برای رسیدن به چیزهایی ، قربانی کردن همه ی آن چیزهایی که اکنون داری، به پای چیزهایی در آینده .
هیچ چیز را قربانی نکن .
همه چیز را به پای زندگی بریز،
زندگی کن ، یک زندگی تمام عیار.
زیرا لحظه ی اینده ، از دل زندگی تمام عیار اکنون زاده می شود .
فردا زاده ی امروز است.
فردا طعم امروز خواهد داشت.
اگر امروزرا قربانی کنی ، فردایت دوباره زشت خواهد شد ،
آنگاه دوباره باید آن را برای فردایی دیگر و باز فردایی از پس فردایی دیگر قربانی کنی.
مردم مدام امروزهای خود را می کشند.
آن ها هیچ گاه از امروز خود بهره نمی گیرند.
آن ها هیچ گاه اهمیت موهبت لحظه های کنونی را درنمی یابند
و خدا را برای این موهبت شگفت سپاسگزار نیستند.
آن ها همواره گمشده ای دارند، گمشده ی آن ها همواره در جایی در آینده است.
از یاد نبر که هدف هیچ گاه در آینده نیست ،
هر لحظه ای هدف خویش است.
هدف لحظه ی حال است که بدون عنایت ویژه ی ما می گذرد.