روز مادر یعنی به تعداد همه روزهای گذشته تو، صبوری!
روز مادر یعنی به تعداد همه روزهای آینده تو دلواپسی!
روز مادر به تعداد آرامش همه خوابهای کودکانه تو ، بیداری!
روز مادر یعنی بهانه بوسیدن خستگی دستهایی که عمری به پای بالیدن تو چروک شد.
روز مادر یعنی بهانه در آغوش کشیدن او که نوازشگر همه سالهای دلتنگی تو بود. یعنی باز هم بهانه مادر گرفتن
او را که تنها پناه من است تمام قد دوست میدارم!
او که هرگز تحقیرم نکرده، احساسم را بیجواب نگذاشته، تنهاییام را پاسخ داده، در اوج ناامیدی امیدوارم کرده و
بیکسی و ناتوانیام را هرگز به رخم نیاورده. او را با همه وجودم دوست میدارم